Selasa, 01 Februari 2011

“Buku Presiden”


Bin Congek pagi-pagi lah mahiruak di lapau Cik Etek. Mancaracau, mete-mete indak bakajalehan. Rupunyo nan diceramahi Congek adolah kantinyo juo, Tangkuriang, anggota dewan pusat dari partai penguasa, nan sadang duduak basibarang meja jo inyo. Tangkuriang pulang dalam maso reses ka daerah asal pemilihan.

“Jadi itulah bantuan pustaka Waang kironyo, Tang. Patuiklah capek tibonyo sakalaian banyak,”

“Lho, apa salahnya lagi dek kamu, Ngek? Kan bersyukur juga harusnya dapat bantuan buku dari pemerintah pusat untuk anak-anak sekolah kita. Buku Ngek, buku! Gudang Ilmu!” jawek Tangkuriak lah babahaso Jakarta pulon, dak namuah kalah.

“Tapi buku nan Waang sebarkan ka sikola tu, Tang, buku nan mukasuiknyo indak masuk dalam kurikulum pelajaran anak sikola, Tang!” baleh Congek batagang urek lihia.

“Indak masuk bagaimana, Ngek? Dari buku tu kan bisa diambil amanatnya, bagaimana jadi pemimpin yang baik. Kan bisa jadi teladan anak-kemenakan awak. Mano tahu ado anak-kemankan nan kamaniru presiden tu!”

“Maniru aponyo? Maniru-niru dutonyo? Dikatokan ekonomi membaik, urang miskin lah bakurang. Nyatonyo lah samakin banyak kamanakan waang nan tagak tagak lampu merah simpang Kandang , Simpang Tarandam, Simpang Padang Baru, majulukkan tangan ka kaco oto nan liwaik. Mintak sadakah untuak makan. Bilo nyo kamambaco buku, Tang? ”

“Ya, tidak begitu, Ngek. Dengan membaca buku itu, mana tahu ada anak-kemanakan urang awak yang jadi presiden dimaso datang. Buku itu bisa jadi penyemangatnya.”

“Penyemangat kato, Ang? Apo lai nan paralu di semangati Tang? Sajak pe-er-er-i malatuih, lai ado urang awak bakuaso di pusat tu? Paliang kareh jadi pembantu presiden, Tangkuriang. Heh, Tangkuriang, ang sangko bermutu bana buku tu? pitih rakyaik indak seharusnyo dipakai buek promosi politik perai bagi apak kito tu. Kan banyak buku buku lain nan bisa ditabikkan untuak anak sikolah. Kok buku i-pe-es, i-pe-a, sastra, agamo nan labiah diparalukan untuak mampalueh wawasan anak sikola. Waden mausulkan buku tu ditarik baliak! Ang sampaikan di dewan pusat tu.”

“Waang sia, Ngek? Sadar oi!”

“Rakyaik berderai!”

“Rakyat berderai bagailah, urang tu pemerintah. Jaleh dek waang Pe-me-rintah! Barasal dari kato perintah ditambah jo awalan pe-. Awalan pe-biaso artinyo tukang. Contoh, pe-musik atinyo tukang musik, pe-nagih artinyo tukang tagih, pe-nggelas artinyo tukang galeh, mako pe-merintah artinyo tukang perintah. Nah, lai sanggup waang malawan kato pemerintah?”

“Kami Rakyaik, Tangkuriang. Nan mamiliah pemerintah ko sia? Rakyaik kan?

“Maso pemilihan lah salasai, Ngek. Dulu urang tu calon pemerintah nyo. Tapi kini lah pemerintah bana. Jadi kalau ndak ado perintah buku tu ditarik, buku indak akan ditarik. Oi, Ngek buku apak kito tu indak buku haram, kecuali ado pengadilan nan mamvonis, mangatokan buku tu haram. Kalau anak sikola buliah mambaco buku tantang presiden-presiden negara lain, maso mereka indak buliah mambaco buku tentang presiden negara nyo surang," tangkis Tangkuriang.

“Wayooooiiikkk, jan bakilah lah Tang! Iko jaleh ado mukasuik lain. Jaleh ado agenda politiknyo, apolai motif pitih proyeknyo. Bajaleh-jaleh ajolah Tang sacaro Islam.” Sasak Congek sambiak tagak mandakekan talunjuak nyo ka lubang iduang Tangkerang. Bantuak ka bagarumeh.

Mancaliak duo urang tu, Prof. Jimbrehe nan sadari tadi duduak minum kopi di suduik lain sambia mambacao Koran langsung manangahi.

“Jan sampai…, jan sampai indak jadi. ” larai Prof Jimbrehe.

“Indak Prof. kami hanyo berlatih debat,” ilak si Tangkuriang

“Manga lah co itu bana latihan debat? Kalah pulo komisi tigo de-pe-er dek kalian.”

“Soal buku presiden nan masuak sikola anak nagari kito tu, Prof. Buku tu…, caliah.” Jaleh si Congek

“Caliah baa pulo,Ngek?” baleh Tangkuriang, manaikan gas emosinyo.

“Wayyoiiikkk, alah tu mah. Wadeen lai tau pulo buku tu. Lah den baco pulo buku tu. Buku tu rancak. Gambar ilustrasinyo rancak, bahasonyo rancak. Buku tu indak paralu pulo ditarik sabananyo. Hanyo sajo ado nan kurang…”

“Kurang aponyo Prof?” sasak Tangkuriang

“Prolog kato urang niin. Saharusnyo bia salasai patangkaran iko, bia indak saliang curiga, dibuek di bagian pengantar buku tu, mode buku-buku nan taralah salamo ko. Di halaman partamo rancaknyo ditulis: CERITA DALAM BUKU INI HANYA REKAAN BELAKA, BILA ADA PERSAMAAN NAMA, TOKOH, TEMPAT ATAU PERISTIWA ITU HANYA KEBETULAN SAJA." (il)

31/1/11

Tidak ada komentar:

Posting Komentar